کد مطلب:321358 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:100
جواب از اینکه ادعا کرده کفار از روی علم کافر نشده اند
نمی دانم این چه حمایتی است كه این مرد مكرر از كفار و مشركین می كند كه مقصود این نیست كه كفار دانسته حق را انكار كردند خداوند فرموده و جحدوا بها و استیقنتها انفسهم و فرموده یعرفون نعمة الله ثم ینكرونها و این مرد مكرر بر خلاف این دو آیه می گوید و قول عدل در این مقام این است كه از برای كفار هم مثل مؤمنین درجات است و این است كه خداوند برای جهنم طبقات قرار داده كه در هر طبقه اهل آن ساكن شوند پس بعضی از ایشان هستند كه همین قدر كه شنیده اند داعی هست و نرفتند و نشنیدند حجت بر ایشان تا یك درجه تمام شده و بعضی هستند كه می روند و می شنوند و یقین هم می كنند و معذلك ایمان نمی آورند و حجت خداوند بر هر دو بالنسبة به حال خودشان تمام است و این است كه روایت شده در معنی حجت بالغة كه خداوند
در روز قیامت به بنده ی خود می فرماید كه ای بنده ی من آیا عالم بودی اگر بگوید بلی به او می فرماید چرا عمل نكردی و اگر بگوید جاهل بودم می فرماید چرا تعلیم نگرفتی تا عمل كنی پس خصمی می كند با او و این است حجت بالغه عرض می كنم بدیهی است كه باید معلم را بشناسد تا بتواند تحصیل كند و از برای این هم درجات است یكدفعه می شنود كه كسی داعی معلمیت هست و حقیت و بطلان او را نمی داند و حقی هم در دست او نیست باید برود و بفهمد و یك دفعه رفته و فهمیده و از علم او تحصیل نكرده و یك دفعه از علم او هم تحصیل كرده خلاصه كه درجات بسیار از برای خلق است و حجت خداوند بر همه تمام است و در میانه مستضعفینی هم هستند كه اگر در دنیا حجت بر آنها تمام نشده در آخرت تمام خواهد شد و اختلاف در میانه خلق بعد از آمدن علم است و به حسب درجات علم و عمل اختلاف حاصل می شود و به همان صورت كه از دنیا می رود ابد الدهر باقی خواهد بود و مثاب یا معاقب خواهد بود دیگر این خرافات كه حضرات می سرایند مثمر ثمری نخواهد بود مگر ثمره ی زقوم و مناسبتی در این آیه با مطلبی كه در دست دارد ابدا نیست و باز گفته است و نضع الموازین القسط الیوم القیمة فلا تظلم نفس شیئا و ان كان مثقال حبة من خردل اتینا بها و كفی بنا حاسبین می گذاریم ترازوی عدل را روز قیامت پس ظلم نمی شود نفسی چیزی را و اگر بوده باشد مثقال حبة از خردلی می آوریم او را و كافی است به ما حساب كننده چه قدر صریح است كه اگر هم شاعر نیستند آوردن خود را كافی است به ما یعنی شهادت ما كافی است و اعظم است از شهادت عالمین.
در روز قیامت به بنده ی خود می فرماید كه ای بنده ی من آیا عالم بودی اگر بگوید بلی به او می فرماید چرا عمل نكردی و اگر بگوید جاهل بودم می فرماید چرا تعلیم نگرفتی تا عمل كنی پس خصمی می كند با او و این است حجت بالغه عرض می كنم بدیهی است كه باید معلم را بشناسد تا بتواند تحصیل كند و از برای این هم درجات است یكدفعه می شنود كه كسی داعی معلمیت هست و حقیت و بطلان او را نمی داند و حقی هم در دست او نیست باید برود و بفهمد و یك دفعه رفته و فهمیده و از علم او تحصیل نكرده و یك دفعه از علم او هم تحصیل كرده خلاصه كه درجات بسیار از برای خلق است و حجت خداوند بر همه تمام است و در میانه مستضعفینی هم هستند كه اگر در دنیا حجت بر آنها تمام نشده در آخرت تمام خواهد شد و اختلاف در میانه خلق بعد از آمدن علم است و به حسب درجات علم و عمل اختلاف حاصل می شود و به همان صورت كه از دنیا می رود ابد الدهر باقی خواهد بود و مثاب یا معاقب خواهد بود دیگر این خرافات كه حضرات می سرایند مثمر ثمری نخواهد بود مگر ثمره ی زقوم و مناسبتی در این آیه با مطلبی كه در دست دارد ابدا نیست و باز گفته است و نضع الموازین القسط الیوم القیمة فلا تظلم نفس شیئا و ان كان مثقال حبة من خردل اتینا بها و كفی بنا حاسبین می گذاریم ترازوی عدل را روز قیامت پس ظلم نمی شود نفسی چیزی را و اگر بوده باشد مثقال حبة از خردلی می آوریم او را و كافی است به ما حساب كننده چه قدر صریح است كه اگر هم شاعر نیستند آوردن خود را كافی است به ما یعنی شهادت ما كافی است و اعظم است از شهادت عالمین.